Μια δράση αυτο-υποστήριξης και έκφρασης
"H δική μου Άνοιξη..."
Συγγραφέας: Ευγενία Ζαφειροπούλου
Συγγραφέας: Ευγενία Ζαφειροπούλου
- Κείμενο -
"Φέτος η Άνοιξη, για την πλειοψηφία των ανθρώπων, είναι τρομακτική. Αιωρείται ο φόβος, το άγχος, η ανασφάλεια για το τι θα συμβεί. Πανδημία και κορωνοϊός είναι οι κυρίαρχες λέξεις που ακούω από το στόμα των περισσοτέρων. Τρόμος, μην βγαίνετε, μην πλησιάζετε τους δικούς σας, μην συνωστίζεστε, μην αγγίζετε μην...μην...μην... Τόσες απαγορεύσεις στο βωμό της κοινωνικής ευθύνης που μας παραπέμπουν σ’ άλλες εποχές. Προσωπικές ελευθερίες, κοινωνικά κεκτημένα παραβλέπονται ωσάν κάτι φυσιολογικό.
Αρχικά πίστεψα πως θα επικρατήσει η λογική και η ψυχραιμία. Σύντομα διαψεύστηκα. Σκεφτόμουν πως όλοι κοιτούν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Υπήρξαν στιγμές που ένιωθα πως παίζω σε ταινία, άλλες πως είμαι μέρος κάποιου πειράματος. Πάντως στιγμή δεν ένιωσα ν’απειλούμαι. Κάποιες ημέρες όπου τις πέρασα σπίτι, έχοντας εργασιακή άδεια, τις απόλαυσα όσο τίποτα άλλο. Διάβασμα - χαλάρωση - ηρεμία. Τις περισσότερες ώρες της ημέρας ξέχναγα τι γίνεται. Ένιωθα πως δεν μ’αφορά.
Καιρό τώρα και για πρώτη φορά έχω ξεκινήσει μια προσωπική προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της ζωής μου. Βασικός υποστηρικτής με απίστευτη γενναιοδωρία, αδιάκοπη παρότρυνση και απεριόριστη συμπαράσταση ήταν και είναι ο σύζυγος και σύντροφός μου στα πάντα.
Προ καιρού είχα την τύχη κι έμαθα για το 8ο Βιωματικό εργαστήριο ‘’Η σχέση μου με το άγχος’’. Θεωρώ πως ίσως να ήταν και λίγο καρμική η χρονική στιγμή των συνεδριών, καθώς λίγο πριν την ολοκλήρωσή τους ξέσπασε η εν λόγω πανδημία. Λέω ‘καρμική’ διότι καθοριστικό ρόλο στην όλη αντιμετώπισή μου έπαιξε η άψογη κι εξαιρετική δουλειά της Κυρίας Χαβιάρα. Η βοήθεια της ήταν καθοριστικής σημασίας και άκρως ουσιαστική. Μέσα κι από τη δική της καθοδήγηση, η δική μου άνοιξη φέτος έχει νόημα, έχει στόχους είναι διαφορετική. Έχει άρωμα, χρώμα, γεύση, δύναμη.
Η δική μου Άνοιξη είναι για πρώτη φορά αυτό που συμβολίζει, ΑΝΟΙΞΗ.
Έχει φως, πολύ φως. Έχουν πέσει οι κουρτίνες, τα μάτια βλέπουν πιο καθαρά, η καρδιά είναι πιο ζεστή και η ψυχή πιο γεμάτη, πιο γαλήνια, σα ν’άρχισε να βρίσκει τον δρόμο της. Ακόμα και τις φορές που τα σύννεφα εμφανίζονται, σκορπούν γρήγορα. Τίποτα δεν έχει τελειώσει, είναι μακρύς κι αέναος ο δρόμος, ο στόχος όμως είναι πλέον ορατός και η προσμονή πολύ γλυκιά.
Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη, κι αληθινά δική μου, Άνοιξη.
Ευχαριστώ απεριόριστα,"
Ζαφειροπούλου Ευγενία
Φωτογραφία: C S sto Unsplash